Intervista: Alba Bicurri

 Gjakovarja Alba Bicurri, falë  rezultateve shumë të mira në shkollim dhe arritjes së sukseseve  shumë të larta në testin PSAT në SHBA, është përzgjedhur për Çmimin e Ekselencës nga “Akademia Kombëtare e Shkencëtarëve dhe Teknologëve të së Ardhmes”. Përzgjedhja e saj është bërë me nominimin e astronautit të NASA-s, Buzz Aldrin (anëtar i ekipit të parë të astronautëve që kanë zbritur në hënë), i cili është edhe drejtor shkencor i kësaj akademie. Alba Bicurri, është nxënëse e top 50-shes së identifikuar në vitin 2013 nga Projekti ATOMI, që merret me identifikimin dhe përkrahjen e fëmijëve me inteligjencë të jashtëzakonshme. Alba Bicurri është 16 vjeçare. Bëmë një intervistë të shkurtër, dhe ja, mësoni se kush është kjo e re e vyeshme dhe cila është bota e saj rinore.

Keni fituar Çmimin e Ekselencës nga “Akademia Kombëtare e Shkencëtarëve dhe Teknologëve të së Ardhmes”. Çka në të vërtetë është ky çmim?

-Çmimi i Ekselencës reflekton një sukses te arritur me nota te larta ne shkolle dhe pikë të larta në PSAT( është përgaditje për testin SAT i cili është një test ndërkombëtar dhe të cilit duhet ti nënshtrohet çdo nxënës Amerikan në mënyrë që të regjistrohet  në një Universitet). .

Si keni arritur deri në këtë sukses?

-Deri në këtë sukses kam arritur me pune te pandalshme, me shume pak gjumë, dhe me shkëmbim përvojash në aktivitete të ndryshme shkollore dhe jashtëshkollore.

Projekti ATOMI ka zbuluar shumë të rinj me inteligjencë mes të cilëve edhe ty. Si u inkorporove në këtë projekt?

-Informatat e para i morra nga disa shokë të mi të cilët i takojnë grupit të parë të atomistëve. E pastaj u interesova më shumë në projektin ATOMI ku kuptova se kishte të bëjë me fëmijë me inteligjencë të jashtëzakonshme. Arsyeja pse aplikova ishte se kisha shumë vetëbesim,  meqë isha me bursë të plotë prej klasës se gjashtë në kolegjin Mehmet Akif.

Për të arritur shkallë të lartë të inteligjencës kërkohet mund e punë për dije të reja. Si i ke arritur ti?

-E vërtetë është që për të arritur shkathtësi dhe dituri më të mëdha duhet punë dhe përkushtim por shkalla e lartë e inteligjencës është një gjë me të cilën njeriu lind,  por gjatë jetës ajo mund vetëm të zbulohet dhe të zhvillohet më shumë. Dijet e reja i kam arritur duke lexuar shumë libra dhe revista, duke u interesuar në shumë pyetje pa përgjigje duke bërë kërkime në internet, e poashtu duke marrë pjesë nëpër shumë aktivitete të  organizatave dhe të shoqatave të ndryshme.

Cila është rruga e dijes deri më tash, nga arsimi parafillor e deri me tash?

-Arsimin parafillor e përfundova në kopshtin “Ganimete Terbeshi” në Gjakove, e pastaj vazhdova në shkollën fillore “Yll Morina” deri në klasën e pestë. Klasën e gjashtë, shtatë dhe të tetë i përfundova në kolegjin “Mehmet Akif” në Prizren e pastaj me hapjen e kolegjit ne Gjakove vazhdova shkollimin këtu deri ne klasën e dhjetë.  Rastësisht aplikova në një ëeb faqe të Ambasadës Amerikane në Prishtinë ku  pas disa testeve arrita të jem një nga njëmbëdhjetë  nxënësit e përzgjedhur dhe vazhdova shkollimin njëvjeçar në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, në Akron, Ohio.

Një vit keni qëndruar në SHBA. Sa ju ka ndihmuar ky shkollim në ngritjen e mëtejme të dijes?

Shkollimi ne SHBA posedon një kriter shumë të lartë në krahasim me Kosovën,  prandaj kërkohet maksimumi nga çdo nxënës dhe kjo më krijoi një shprehi pune më të mirë dhe një aftësi për të menaxhuar kohen si duhet dhe kur duhet.

 Çka dallon shkollimi në SHBA dhe këtu në Kosovë?

Se pari ne SHBA llojllojshmëria e përzgjedhjes së lëndëve është shume më e madhe dhe kjo të ndihmon ti zbulosh talentet tua dhe ti zhvillosh ato pa asnjë problem, derisa këtu lëndët janë të përzgjedhura nga vetë Ministria e Arsimit dhe shumë nxënës mbesin te pazbuluar për aftësitë që posedojnë.

Se dyti mundësitë që të ofrohen janë të panumërta dhe çdo minutë që ia përkushton shkollës vlerësohet në forma të ndryshme derisa këtu disa nxënës bëjnë të pamundurën për të marrë nota të mira dhe nuk po flasim për të mësuarit, e disa të tjerë mundohen shumë dhe nuk shpërblehen për punën e tyre. Ne jemi rinia që duhet të punojmë në këtë drejtim dhe të mos i zhgënjejmë gjeneratat e reja. E di se korrupsioni mund të duket si zgjedhje e lehte dhe e shpejtë por nuk ka një gjë të atillë si ashensori drejt suksesit. Duhet te marrim rrugën e gjatë e ti hipim shkallëve!

 Si e shef Alba të ardhmen?

-Kjo pyetje akoma më duket komplekse. Edhe pse derisa isha në Kosovë drejtimi im ishte arkitektura por pas kthimit nga Amerika ky drejtim paksa është zbehur meqë atje provova veten më tepër në praktikë sesa në teori. Duket se rrugëtimi im ka shumë kahe dhe akoma është herët te jap një përgjigje përfundimtare.

Çka i këshillon moshatarët tu?

Komentet që i bëjnë disa moshatarë të mi se si do të dëshironin të jetonin dhe shkolloheshin jashtë vendit janë absurde meqë,  nëse nuk mundohen të arrijnë diçka ne Kosove, nuk mund të arrijnë as në shtetet tjera, prandaj këshilla ime do te ishte që të punojnë shumë dhe kurrë të mos kënaqen me aq sa arrijnë por gjithmonë të kërkojnë më tepër.

Sot kur bota ka dyert e hapura për te gjithë pa  dallim kombësie, feje apo race dhe iu mundëson të gjithëve shkollimin e barabartë, pse të mos e kthejmë kulturën dhe dijen e përfituar jashtë Kosovës ne vendin tone dhe pse te mos bëjmë ndryshime aty ku duhet, prandaj iu këshilloj që më të mirën dhe më të bukuren ta sjellim këtu,  sepse dikur të vjetrit kanë thënë “me një lule nuk qel pranvera”.

Në fund na shpjegoni si ka qenë momenti i ndarjes së çmimit në Amerikë dhe sa do të ndikoi ky moment në të ardhmen tënde?

Ishte një ditë e zakonshme pune  dhe kur u ktheva nga shkolla pashë një letër nga NASA drejtuar emrit tim. Në fillim mendova se ishte një nga ato reklamat që bëjnë organizatat e ndryshme por kur e hapa, lajmi ishte i papritur. U shokova dhe njoftova familjen se pari. E pastaj nëpërmes Facebook-ut, lajmi u përhap shumë shpejtë. Ky moment ndikoj në vlerat e mia dhe besoj se kjo do ta bëjë më të lehtë pranimin tim në Universitete të ndryshme.(Gjakovapress nr. 82)