Në numrin festiv : ARSIM, ARSIM DHE VETËM ARSIM

Shkruan: Prof.dr. Ruzhdi Sefa

Është mjaft e qartë se të arriturat, në edukim, në kulturë, në arsimim, ose në emancipimin dhe civilizimin e shqiptarëve në Kosovë, nuk do arrinin deri ku ndodhen sot, pa mësuesit tanë… për të vazhduar me elitën e njohur intelektuale nga Gjakova, dhe angazhimet e tyre që kanë bërë në këto fusha.

Me rastin e 130 vjetorit të lindjes së mësuesve: Niman Ferizi, Ibrahim Fehmiu, Ferid Imami, Qamil Luzha, Murat Muhaxhiri dhe Jusuf Puka, u organizua Akademi Përkujtimore nga Shoqata e Intelektualëve “Jakova” dhe ajo e veteranëve të arsimit “7 Marsi” të Gjakovës. Me këtë rast edhe një herë doli në pah kontributi i tyre i madh në arsimin dhe edukimin e brezave.

Kur të dëgjojmë biografitë e këtyre atdhetarëve të mëdhenj, të urtë dhe dinjitoz që vunë gurëthemelin në arsimin kombëtar, njeriu habitet me zellin dhe përkushtimin e madh me të cilin iu rrekën arsimimit duke mos iu shmangur për asnjë çast traditës së njohur kulturore, intelektuale dhe patriotike dhe iu vuan punës duke kontribuar në zgjimin e ndërgjegjes kombëtare. Është për tu pëlqyer dhe lavdëruar çdo përkujtim për këta njerëz që mos ti mbulojë pluhuri i harresës e vlerat e tyre të jenë inspirim për gjeneratat.

Kur po i kujtojmë mësuesit nuk mundemi pa dhënë vlerësimin për gjendjen e arsimit sot, pa pretenduar se i kam vu pikën!

Sot arsimi akuzohet si njëri ndër fajtorët kryesor të degradimit kulturorë të vendit tonë, varfërisë morale e etike, destabilizimit mendor të brezave të rinj, ndërsa arsimtarët dhe akterë tjerë të arsimimit dhe edukimit të fëmijëve tanë nuk privohen nga akuzat.
Përdorimi i medieve sociale është bërë një pjesë e përditshme e jetës së shumë njerëzve në të gjithë botën, por ka qenë gjithashtu objekt i debatit rreth ndikimit që kanë këto platforma në shëndetin mendor të njerëzve.

Sot shumë nga të rinjtë tanë janë në kërkimin e vazhdueshëm të klikimeve, përmes medieve sociale dhe jovetëm për imazhe të asaj që të tjerët duan t’i shofin dhe jo atë që vërtetë janë. Nxënësit tanë imitojnë personazhet e turpshëm që mbushin programet TV, për t’u përpjekur të jenë si ata: në kërkim të famës, suksesit lehtësisht të arritur me çka po i shkaktohet dëm i pariparueshme të ardhmes së kombit.
Sa herë i lexoj statistikat e rezultateve të suksesit të shkollarëve i kujtoj thëniet e At Zef Pëllumbit:
“Hapni sytë e shikoni realitetin me sy, shihni se jemi vendi ma i mbrapambetun i Europës e konkurrojmë edhe për botën. Pse?… Mjerisht duket se tash shumë kohë ne nuk na punon logjika si tjerëve: i thurrim lavde vedit për mbrapa mbetjen tonë, turpet i quajmë ‘virtyte të larta të kombit’. Jemi verbua shpirtnisht pse na mungon mendja e kthjelltë e inteligjenca për me pa se ku jemi; na mungojnë vullneti e trimnia për me thanë të vërtetën… Çka na mungon neve që mos të jemi si evropianët tjerë? Toka, jo; dielli e deti, jo. Na mungon mendja e mentaliteti e, mbi të gjitha dashunia. Nuk na sjell lavdi lashtësia, nëqoftëse nuk jemi të qytetnuem.”/At Zef Pëllumbi/

Po bëjmë APEL tek çdo zyrtar i fushës së arsimit që duhet ta mbajë në mend se Kosova ka dalë nga hiri i mijëra burrave, grave, djemve dhe vajzave që u masakruan nga ushtria serbe për të parandaluar ngritjen e një Kosove të pavarur dhe të lirë. Ata kanë një përgjegjësi morale dhe një detyrë të shenjtë: ARSIMIMIN, e kjo realizohet duke vënë interesat kombëtare të vendit mbi të tyre dhe duke parandaluar ikjen e trurit, pasi e ardhmja e Kosovës mbështetet në vitalitetin e rinisë së saj, në të cilën çdo kosovar ka një rol.