Një poezi për Gjakovën

Autori I shumë teksteve të këngëve shqipe dhe publicisti nga   Shkodra,  Ramazan Çeka, ka shkruar një poezi me stilin e tij, për Gjakovën.

N’GJAKOV’ QEJFI NUK MBARON

Në mëngjes porsa del dielli
Gjakovës po i kesh ftyra
Zbukurohet edhe qielli
Shndrit qyteti si pasqyra

N’Gjakov’ qejfi kurr’ s’mbaron
Si n’kët vend asht zor me gjetë
Krejt shoqnia na bashkon
Çika t’bukra t’japin jetë

Prej te Ura e Terzive
Rreth e rreth me i ra Gjakovës
K’tu asht vendi i zotnive
Që s’ja kan’ lakmi tanë botës

Në Çabrat sa herë që shkoj
Shijoj taven e Gjakovës
N’tangar t’prushit kafen v’noj
Si n’tanë odat e Kosovës

K’tu krenohna për shumë sende
Për aheng e bujari
Lumi ai që sheh k’ta vende
Tuj shetit’ nëpër Çarshi

Kang’t e vjetra gjakovare
Janë për ne nji pasuri
I këndojm’ n’sofra shqiptare
Që nga jugu në veri

Nëpër renda sofrat shtrohen
Plot me meze e raki
Krejt mahallat k’tu bashkohen
Si n’Gjakov’ kund s’ban vaki

Te mahalla e Hadumit
Der n’mahallen e Qerimit
Prej te i pari der’ te i fundit
Bahen bashk’ në raste g’zimit

Në fejesa e martesa
Qehaja n’sofër v’non rend
Si k’tu dasma s’ka qe besa
Der’ del drita bajm aheng

Gjithkund shkojmë për gëzime
Me muzikë e me hajgare
Prej zemres dalin urime
Ulun n’sofren gjakovare

Dridhet ura Efendis’
Kallet dasma gjakovare
Bajn’ hajgare trent e shpis’
K’saj i thon’ dasem shqiptare

Ramazan Çeka